BEGRAFENIS PRINS FRISO

Diep geëmotioneerd heeft de Koninklijke familie samen met vrienden en enkele andere genodigden vanmiddag definitief afscheid moeten nemen van Prins Friso..

Rond 9 uur werd het stoffelijk overschot van de prins van Paleis Huis ten Bosch in Den Haag overgebracht naar Lage Vuursche. Prinses Mabel zat voorin de lijkwagen en stond ook bij de ingang van de Stulpkerk toen haar man daar rond 10 uur naar binnen werd gedragen, om hem ook in deze laatste reis te begeleiden. In de uren die volgden verzamelde de familie zich op het naastgelegen Kasteel Drakensteyn, en werden er in de kerk de laatste voorbereidingen voor de uitvaartdienst getroffen. Op een van de vele bloemstukken en rouwkransen was te lezen: ‘Lieve broer bedankt voor alles. Rust in vrede’.

Tegen drie uur verliet een diepbedroefde familie het terrein van Kasteel Drakensteyn, om vanuit daar via de Slotlaan naar de Stulpkerk te lopen waar dominee Carel ter Linden hen stond op te wachten. Prinses Mabel en Prinses Beatrix liepen voorop met tussen hen in Luana en Zaria. Daarachter volgden Koning Willem-Alexander, Koningin Máxima en hun kinderen en de rest van de familie, vrienden en genodigden. Alle kinderen (Luana, Zaria, Amalia, Alexia, Ariane, Eloise, Claus en Leonore) waren in het wit gekleed. De stoet bestond uit ongeveer zeventig mensen. Naast de volledige Koninklijke familie was ook peetoom Koning Harald aanwezig, en onder de vrienden ook Florian Moosbrugger – de Oostenrijkse hotelier en skivriend van de prins waar hij samen mee onder de lawine belandde.

Foto's: ©  PPE/Nieboer,  www.ppe-agency.com

Eenmaal binnen was het de taak aan Carel ter Linden om deze zware dienst te leidden. Hij is – als hofpredikant – al zo’n 30 jaar de steun en toeverlaat van de Koninklijke familie en heeft al bij vele Koninklijke gebeurtenissen achter het preekgestoelte gestaan. Hij zegende de huwelijken van de drie broers, Willem-Alexander, Friso en Constantijn in maar leidde ook de uitvaarten van Prins Claus en Prins Bernhard en doopte Prinses Amalia.

In de beelden van de dienst die na de begrafenis vrijgegeven werden zei ter Linden over Friso; "Hoe vertrouwder zijn omgeving, hoe meer direct en onomwonden hij zijn kon. Dat kon hij in het gezin waarin hij opgroeide, wetend dat je elkaar nooit zou laten vallen. Daar kon hij zichzelf zijn, zelfverzekerd, uitdagend, cynisch soms.Bij vrienden was hij vrijer, opener en durfde hij zijn emoties meer te laten zien. Want die waren er, gesloten als hij soms kon lijken, wel degelijk." Na de dood van prins Claus liet hij meer ruimte aan zijn gevoelens. "Zijn vader met wie hij bijzonder betrokken was en met wie hij een vertrouwde band had. Een vader die datzelfde onafhankelijke had dat hij ook in Friso herkende." De dominee richtte ook enkele woorden tot Gravin Luana en Gravin Zaria: "De komst van jullie, Luana en Zaria, heeft Friso echt veranderd. Zoals hij van jullie kon genieten, en van alles met jullie doen. Spelletjes met Luana, boekjes met haar lezen, technische dingen bouwen met Zaria, vliegtuigen, vulkanen en met allebei speurtochten." Tijdens de dienst las ook Koning Willem-Alexander een stuk uit de bijbel voor en haalde Prins Constantijn in een persoonlijke toespraak mooie herinneringen op aan zijn broer. Omdat het een besloten uitvaartdienst was, zijn hier geen beelden van verschenen, evenals het nummer ‘Dat ik je mis’ dat gezongen werd door zangeres Maaike Ouboter. De overige muziek werd verzorgd door het Residentie Kamerkoor. Aan het einde van de dienst sprak predikant en familievriend Huub Oosterhuis de zegen uit.

Na de emotionele dienst werd de kist met het lichaam van Prins Friso door zijn twee broers Willem-Alexander en Constantijn en vier vrienden; Adam Anders, Lodewijk Beijst, Pieter Leyssius en Robert Dicke van de Stulpkerk naar het kerkhof gedragen. Het graf van de prins grenst aan de tuin van Drakensteyn, en was daar ooit – totdat Beatrix het aan de kerk schonk – ook grondgebied van. Op deze plaats, de plek waar hij zijn gelukkige jeugdjaren beleefde, zal Friso nu voor eeuwig rusten. Tijdens dit definitieve afscheid werden ook de kransen en de bloemen bij het graf gelegd. Prins Friso achterlatend met een grote bloemenzee liep de familie vervolgens gebroken van verdriet en elkaar ondersteunend terug naar Kasteel Drakensteyn. Prinses Beatrix, Prinses Mabel, Gravin Luana en Gravin Zaria sloten zich als laatste aan, zodat ze op hun eigen manier en in alle rust Prins Friso gedag konden zeggen.

Foto's: © Screenshots NOS en  PPE/Nieboer,  www.ppe-agency.com

Kort daarna liepen ook zij terug naar Kasteel Drakensteyn. Het kasteeltje waar bijna 45 jaar geleden Friso’s komst als tweede zoon het prille gezinsgeluk van Prinses Beatrix en Prins Claus extra glans gaf en waar de prinses tot 1981 met haar man en dríe zonen de mooiste tijd uit haar leven beleefde. Eind dit jaar keert Prinses Beatrix voorgoed terug naar haar geliefde Drakensteyn, maar het geluk van toen komt niet meer.. Door de steun van haar zoons heeft ze wellicht voor een deel de dood van haar man kunnen verwerken, maar het verlies van een kind, raakt een moeder tot diep in het hart.
Voor altijd.