“We zijn het eens geworden en wel zéér eens"
|
Foto: © Franz Ziegler |
Als Juliana in februari 1936 met haar moeder op wintersportvakantie gaat, heeft ze nog geen weet van wat haar te wachten staat. Na enkele dagen in Tirol (Oostenrijk) doorgebracht te hebben, vertrekken moeder en dochter ook nog naar het Duitse Garmisch-Partenkirchen waar op dat moment ook de Olympische Spelen bezig zijn. Op een of andere berghelling loopt ze ‘toevallig’ Bernhard von Lippe-Biesterfeld tegen het lijf. Geheel toevallig is deze ontmoeting niet, want Koningin Wilhelmina was op zoek naar een huwelijkspartner voor haar dochter, en heeft de ontmoeting min of meer ‘geregeld’. Juliana en Bernhard spreken steeds vaker af, en tot dan toe valt het niet op bij andere mensen. Er zijn genoeg evenementen en avonden waar sportliefhebbers gezellig samen zijn, waaronder dus ook Juliana en Bernhard. Het verliefde stel verliest elkaar ook de maanden daarna niet uit het oog. Er volgt contact via brieven, en in mei kwam Bernhard naar Nederland. Hij logeerde bij vrienden van de Koninklijke familie, zodat hij de prinses onopgemerkt op het Loo kon bezoeken. Ondertussen had Prinses Juliana ook gewoon haar verplichtingen. Zo woonde ze een Rode Kruis vergadering bij in Eindhoven, vergezelde ze haar moeder bij de opening van de Waalbrug en maakte ze een rondvaart over de Friese meren. In de zomervakantie zag Prinses Juliana Bernhard weer in Zwitserland. De geruchten nemen dan inmiddels wel toe. Half augustus verschijnt er in de Nederlandse kranten een foto, gemaakt op de Jungfraujoch (laagste punt op de bergkam tussen de Mönch en de Jungfrau en tevens grens van de Zwitserse kantons Bern en Wallis). Een paar dagen later worden Juliana en Bernhard herkend door een groep Nederlanders als ze samen in een hotel in Grindelwald thee drinken. De kranten schreven in die tijd over een zekere ‘Prins von Schaumburg Lippe’ die regelmatig in het gezelschap van de prinses vertoeft. Plotseling is er dan ook de aankondiging van de verloving op 8 september. In het hoofdgebouw van de PTT in Den Haag maakt Koningin Wilhelmina de verloving officieel bekend. Ook Juliana richt zich tot het Nederlandse volk:
“We zijn het eens geworden en wel zéér eens." In duidelijk Nederlands voegt Bernhard dan toe:
“Ik ben heel gelukkig en mijn streven zal erop gericht zijn mijn aanstaande vrouw tot een werkelijke steun in het leven te zijn.”
|
Foto: © J.M. Rousel |
Vlak daarna wapperden overal vlaggen, en in Den Haag verzamelt zich een grote menigte bij Paleis Noordeinde. Bij terugkomst van het PTT gebouw worden Koningin Wilhelmina, Prinses Juliana en Bernhard enthousiast onthaald. Het verloofde paar zwaait daarna vanaf het balkon naar de mensen. De Nederlandse bevolking toont zich dus zeer enthousiast. In de nacht van 8 september slaapt het verloofde stel ook op Paleis Noordeinde. Van slapen kwam niet veel terecht omdat onder hen een menigte ‘Benno” riep. Toen Prinses Juliana en Bernhard zich op een gegeven moment voor het raam lieten zien zagen ze ook de met lichtjes geschreven tekst in de lucht: ‘Welkom Prins Benno’.
|
De werkkamer van de prinses staat vol met de bloemen
die het paar cadeau heeft gekregen |
De verloving zorgde duidelijk voor wat vreugde in de crisisjaren. Er werd dan ook nog dágen feest gevierd. Tussen 8 en 15 september werden er
festiviteiten georganiseerd. De officiële verlovingsfoto die op 9 september op alle voorpagina’s stond, kreeg nog een leuke vervolgsessie. Op 16 september werkten Juliana en Bernhard mee aan een fotosessie in de tuin van Noordeinde. Ze beleefden er zichtbaar veel plezier van. Zo is er een foto waarop Bernhard Juliana fotografeert, en fietsen ze samen, lachend, op een tandem. De tandem was door een fotograaf gehuurd die hem eigenlijk binnen een half uur weer terug moest brengen bij de fietsenzaak in de Haagse Elandstraat. Later die maand liepen Juliana en Bernhard zélf door het centrum van Den Haag. Ze bezochten in de bioscoop een film over hun verloving. Een kleine twee maanden na de verloving kreeg Bernhard officieel het Nederlandse staatsburgerschap. Zelf was de toekomstige prins toen met zijn verloofde
naar kasteel Reckenwalde in Duitsland. Daar was het stel na alle media aandacht en rijtoeren wel aan toe. Bovendien wilde Prinses Juliana graag nader kennis maken met Bernhard’s familie en vrienden. Helaas bestond die ‘kennismaking’ vooral uit een jachtpartij.
In november werd Juliana weer in Nederland gezien bij publieke activiteiten. Ze onthulde eind november het Radiomonument in Eindhoven en nam gezellig haar verloofde mee. Een paar dagen later is ze bij een voetbalwedstrijd tussen Sparta en Feijenoord, dan is Bernhard níet mee. Ondertussen waren ook de voorbereidingen voor het huwelijk in januari 1937 in volle gang. Modehuis Kühne in Den Haag kreeg de opdracht om de trouwjurk voor Juliana en de jurken voor de bruidsmeisjes te maken. Op 19 december gingen Prinses Juliana en Prins Bernhard al in ondertrouw op het Haagse stadhuis. Paleis Noordeinde, waarvandaan het verloofde stel vertrok, was voor de gelegenheid prachtig versierd. Natuurlijk was het ook een voordeel dat de kerst bijna aanbrak en er dus heel veel kerstbomen aan en rondom het paleis waren aangebracht. Na het tekenen van het huwelijksregister werd door Prins Bernhard een vreugdevuur aangestoken die brandend gehouden zou worden tot de huwelijksdag (7 januari 1937).
Vlak voor de jaarwisseling, op 29 december, verschenen de prins en prinses nog een keer in het openbaar. Ze maakten per open koets een rijtoer door Den Haag.
Met plezier weer gelezen ook dit deel. prachtige foto's maken het geheel heel mooi compleet.
BeantwoordenVerwijderen