ANNA VAN BUREN
Willem van Oranje werd geboren op 24 april 1533 op Slot Dilleburg. Maar zijn huwelijk vond in 1551 plaats in de Sint Lambertuskerk in Buren waar hij het jawoord gaf aan Anna, Gravin van Buren en Egmond.
Keizer Karel V en zijn zuster Landvoogdes Maria van Hongarije bemiddelen bij de onderhandelingen van het huwelijk van Prins Willem en Anna van Buren. Door het erfgoed dat Anna met het huwelijk meebrengt wordt de al schatrijke Prins Willem, door de erfenis van Prins Rene van Chalon van Oranje, een van de rijkste edele der Nederlanden. Anna erft van haar grootmoeder Maria Bouchet de heerlijkheden Beverweerd en dijk. De zoon van Prins Willem 'de Zwijger', Prins Maurits schenkt deze heerlijkheden later aan zijn bastaardzoons, hierdoor ontstaan de takken Nassau-Beverweerd en Nassau-Odijk. (zie hiervoor het thema Bastaardkinderen, KLIK HIER)
Het huwelijk tussen Willem van Oranje en Anna van Buren was erg gelukkig en Willem was dan ook kapot van verdriet toen zijn vrouw overleed. Ondanks dat hij zelf ziek was - hoge koorts - regelde hij Anna's begrafenis zelf. Haar laatste rustplaats werd de Grote of Onze Lieve Vrouwe Kerk te Breda.
In de kerk is nog altijd een belangrijk monument te zien: de graftombe van de Graven van Buren. In de kelder rusten verder Frederik van Egmond- Buren, zijn zoon Floris, zijn kleinzoon Maximiliaan met zijn echtgenote Françoise de Lannoij, de ouders van Anna van Buren. Maria van Oranje- Nassau – dochter van Willem van Oranje en Anna van Buren – is hier als laatste bijgezet in 1616.
ANNA VAN SAKSEN
De tweede vrouw van Willem van Oranje was Prinses Anna van Saksen, geboren op 23 december 1544 te Dresden, de enige dochter van Keurvorst Maurits van Saksen en Prinses Agnes van Hessen (1527-1555) Agnes is de dochter van Landgraaf Philip I van Hessen.
Anna en Willem van Oranje trouwen in Leipzig op 24 augustus 1561. De huwelijkssluiting kreeg tegenwerkingen te verduren vanwege het verschil in geloofsovertuigingen tussen beide aanstaande echtelieden. Maar Willem van Oranje zette toch door omdat hij een goede partij in zijn rijke bruid zag en zo ook de steun van Saksen, Hessen en de Palts verwierf. Anna was de dochter van de keurvorst Maurits van Saksen en zij was streng Luthers opgevoed. Maar het huwelijk werd geen succes, ondanks de vijf kinderen die ze kregen:
Anna (31 oktober 1562, vrijwel direct daarna overleden)
Anna (5 november 1563 -13 juni 1588), trouwde met Willem Lodewijk van Nassau, haar neef.
Maurits (18 december 1565- 8 december 1566)
Maurits (de latere stadhouder (14 november 1567-23 april 1625)
Emilia (10 april 1569 -16 maart 1629), trouwde met Emanuel van Portugal (1568-1638)
Prinses Anna was wispelturig, kreeg geregeld woedeaanvallen en depressieve buien. Ze dronk vaak en gaf veel geld uit. Ook pleegde ze overspel met Jan Rubens de vader van de vermaarde schilder). Zij kreeg zelfs een kind van haar minnaar, Christina van Dietz. Hiervoor werd zij in 1569 gearresteerd. Twee jaar later werd het huwelijk ontbonden. Anna werd vervolgens krankzinnig verklaard. De resterende tijd van haar leven bracht ze door in een dichtgemetselde kamer in het paleis van de Saksische keurvorst in Dresden. Ze stierf daar aan uitputting. Ze ligt in Meiben begraven.
CHARLOTTE DE BOURBON
De derde vrouw van Willem van Oranje: Charlotte de Bourbon trouwde in 1575 met Willem van Oranje. Charlotte was een dochter van Louis III de Bourbon, hertog van Montpensier en Jacqueline de Longwy, Gravin van Bar-sur-Seine. In 1559 werd zij geïnstalleerd als abdis van Jouarre waar zij sinds haar vroegste jeugd verbleef onder bescherming van haar tante Louise. In 1572 vluchtte zij uit het klooster en ging over tot het Calvinisme onder bescherming van de calvinistische Frederik III van der Paltz. In de Sint Catharijne kerk in Brielle trouwen Charlotte en Willem van Oranje op 12 juli 1575.
Het huwelijk van Willem van Oranje met Charlotte de Bourbon baarde in een aantal opzichten groot opzien. In de eerste plaats was Willem gescheiden van zijn vorige vrouw Anna van Saksen. Daarnaast was Charlotte een afvallige non. Dit derde huwelijk van Willem was geen huwelijk uit berekening, zoals gewoonlijk in die dagen, maar uit wederzijdse liefde.
Na de eerste mislukte aanslag op Willem op 18 maart 1582 verzorgde Charlotte haar man erg intensief. Zij raakte daardoor erg verzwakt. Ze overleed op 5 mei van datzelfde jaar aan een longontsteking. Charlotte de Bourbon is begraven in de Grote of Onze-Lieve-Vrouwe Kathedraal in Antwerpen, in een graf dat tegenwoordig niet terug te vinden is.
Charlotte en Willem kregen zes dochters:
Louise Juliana (1576-1644) getrouwd met Frederik van der Palts
Elisabeth (1577-1642) gehuwd met Henri de La Tour, Hertog van Bouillon
Catharina Belgica (1578-1648) gehuwd met Filips Lodewijk II van Hanzau Munzenberg
Charlotte Flandrina (1579-1640) abdis van St. Croix
Charlotte Brabantina(1580-1631) getrouwd met Claude de La Tremoille
Emilia Antwerpiana (1582-1657) getrouwd met Frederik van Zweibrucken
Louise de Coligny, geboren in Chatillon op 23 september 1555 als dochter van Gaspard de Coligny en Charlotte de Laval
Op 26 mei 1572 was zij op 17-jarige leeftijd getrouwd met Charles de Teligny. Nadat zowel Charles als haar vader tijdens de Bartlomeüsnacht (24 augustus 1572) waren vermoord, vluchtte zij naar Zwitserland. De Bartlomeüsnacht (bloedbruiloft) was een massale moordpartij op de Franse protestanten, die plaatsvond in de nacht van 23 op 24 augustus 1572. In de loop van de daaropvolgende maanden verspreidde een golf van geweld zich over heel Frankrijk, waarbij uiteindelijk ongeveer 20.000 protestantse hugenoten de dood zouden vinden. Op 12 april 1583 trouwde zij met prins Willem I in Antwerpen. Dit was het enige jaar dat zij niet in rouwkleding was gekleed. Het huwelijk van Willem en Louise was politiek beladen, haar Franse afkomst maakte Louise niet erg populair in de Nederlanden. Hun zoon Frederik Hendrik werd geboren op 29 januari 1584, maar op 10 juli van dat zelfde jaar overleed Willem van Oranje als gevolg van de aanslag van Balthasar Gerards waardoor Louise voor de tweede maal weduwe was geworden.
Nadat Louise de Coligny in 1619 tevergeefs had getracht de executie van Johan van Oldenbarnevelt te voorkomen, vertrok ze naar Frankrijk, waar ze tot haar dood in 1620 verbleef bij de Franse Koningin-moeder Maria de Medici.
Tjonge, wat een werk zeg! Heel mooi gedaan!!
BeantwoordenVerwijderenHeel interessant om te lezen.
BeantwoordenVerwijderenNu heb ik iets meer geleerd over de 4 vrouwen van Willem van Oranje.
Het is mooi uitgelegd.
Mijn complimenten aan Vivian, wat betreft de foto's die ik normaal er zo bij doe, maar dat mag dus niet meer. Ik zag er dus wel een beetje tegenop hoe ziet dan het thema eruit. Maar zo is het een mooie oplossing en toch zijn er de foto's.
BeantwoordenVerwijderenEn bedankt Wills, dat je het mooi uitgelegd vond en Mirjam, dat werk dat heb ik er graag voor over; ik heb het met plezier gedaan en er volgen er in 2008 nog wel meer en zolang royalfanVivian er is, dan ga ik door met het maken van thema's Groetjes anja
/Wat vinden julie van Het boek van Fasseur over Juliana en Bernhard ?Is dit niet een schending van pravicy? graag een
BeantwoordenVerwijderenreactie
Bij het uitzoeken van mijn stamboom kwam ik het volgende tegen: De vrouw van Jan Rubens, de moeder dus van de beroemde schilder Pieter Paulus Rubens, heette Maria Pijpelink. Ik ben een verre nazaat van een Pijpelink, met dien verstande dat ik de kleinzoon ben van een vrouwelijke Pijpelink.
BeantwoordenVerwijderenGelukkig hebben we geschiedschrijving, waardoor ik achter de feiten kon komen die te maken hebben met mijn voorvaderen. Nu weet ik dat één van mijn (aangetrouwde) voorvaderen vreemd is gegaan met Anna van Saksen, toendertijd de vrouw van Willem van Oranje, de Vader des Vaderlands, en dat er uit deze relatie een dochter werd geboren: Christina van Dietz. Gelukkig kan ik dit nazoeken omdat het bekend is vanuit de geschiedenis.
En als nu de vraag is of het boek van Fasseur schending van de privacy is, dan is het verhaal van Jan Rubens en Anna van Saksen en hun buitenechtelijke dochter Christina van Dietz ook schending van de privacy. Ik denk niet dat dit schending is, want de leden van het Koninklijk Huis weten dat zij een openbare functie hebben en in een glazen huis wonen. Ze krijgen een "vorstelijk" salaris, maar daar staat tegenover dat zij in de openbaarheid moeten komen en dat de "onderdanen" verwachten dat zij het goede voorbeeld geven. Prins Bernhard heeft dat naar het idee van velen niet gedaan. Nu is openbaar wat velen al dachten. Laten we elkaar niet voor de gek houden en open en eerlijk zijn over hetgeen in het verleden is gebeurd. Laten we niet het sprookje van een perfect huwelijk in stand houden terwijl de werkelijkheid totaal anders was. Iedere Nederlander heeft het recht de historie van Nederland en haar Koningshuis te kennen!
staan hier foto's van de 4 vrouwen van willem van oranje bij ?
BeantwoordenVerwijderenIk heb die fotos namelijk nodig ik kan het helmaal niet vinden op het internet;)
Foto's van de vier vrouwen zijn weer toegevoegd.
Verwijderen