Bijzondere prestaties, vlieghobby en gewoontes

Deel 4 thema: 'Vorstelijke merkwaardigheden'.

In dit deel: De bijzondere prestaties van de Oranjes, , de vlieghobby van de Oranjes, enkele gewoontes zoals o.a. de anjers van prins Bernhard en Koning Willem II die lang de hand schudde.

Bijzondere prestaties

De zangcarrière van prinses Christina

Na haar lagere schoolperiode volgt zij eerst haar studie aan het Baarns Lyceum en later maakt zij deze af aan het Amersfoorts Lyceum. Ook volgt zij cursussen aan de Horst in Driebergen en zij studeert Pedagogiek aan de Rijksuniversiteit van Groningen. In 1965 besloot ze zich buiten Nederland verder te bekwamen. Ze ging eerst naar Canada waar ze een zangopleiding volgde aan een conservatorium in Montreal. Hierna besloot Christina zangles te gaan geven aan kinderen in New York. Prinses Christina is bij diverse gebeurtenissen in de Koninklijke Familie opgetreden als zangeres. Bij de doop van prinses Carolina en haar eigen zoon Nicolas, maar ook bij het huwelijk van haar neef prins Bernhard jr. en bij de uitvaart van haar ouders.In 1990 verleende de prinses haar naam aan een stichting voor jonge musicerende kinderen en jongeren. Het Edith Stein Concours heette van af toen Prinses Christina Concours.Ze heeft 2 cd's opgenomen. In 2000 een kerstalbum en in 2002 The me nobody knows. Voor deze laatste cd had ze ook een nummer opgenomen met Rob de Nijs. De opbrengsten van de verkoop gingen naar het Prinses Christina Concours en de slachtoffers van de aanslagen van 11 september.Bij bijzondere gebeurtenissen is prinses Christina er doorgaans bij, zoals bij het jaarlijkse Koninginnedagconcert in paleis Noordeinde.

De schilderkunst van Prinses Wilhelmina.

Na haar aftreden in 1948 trekt zij zich terug op paleis Het Loo en gaat zij dingen doen die ze altijd al heeft willen doen zoals b.v. schilderen. En haar aandacht ging vooral uit naar landschappen schilderen. Enkele schilderijen van Wilhelmina:

Ook Koningin Beatrix is creatief. Onder leiding van Katinka Bruyns, haar lerares, heeft de vorstin op Drakensteyn een aantal plastieken gemaakt. Een ervan staat in het Centrum 1945 in Oegstgeest. Thema: een verzetsstrijder die twee kameraden opricht. Ook Jantje Beton, het bekende symbool van het Nationaal Jeugdfonds, is een creatie van onze Koningin.

Bernhard en het Wereld Natuur Fonds

Sinds 1950 president van het Wereld Natuur Fonds, heeft prins Bernhard zich internationaal doen kennen als voorvechter voor het behoud van het Natuurlijk milieu en bescherming van bedreigde diersoorten. Voor dit doel legde de prins inmiddels 75 reizen over de gehele wereld af. Hij riep een wereldomvattende organisatie in het leven die op regeringsniveau opereert, waardoor tal van beschermende maatregelen en projecten worden uitgevoerd.

Sophie (1818-1877), koningin der Nederlanden, vrouw van Koning Willem III; geboren prinses van Württemberg

Deze in literatuur, muziek, kunst en geschiedenis geïnteresseerde koningin had sterke Franse Sympathieën en omringde zich door een reeks opmerkelijke tijdgenoten als Ranke, Macaulay, Motley, Listz, Mohl en Renan. Sophie werkte zelf onder andere mee aan de beroemde “Revue des deux mondes”. In het juninummer van 1875 stond het artikel van de Koningin “Les derniers Stuarts”. Impressions et pensees d’une reine”. In verband met het 300 jarig bestaan van de Leidse Universiteit (1875) zette de Koningin veelbesproken feesten op touw en kreeg zij de erenaam “Koningin onder de aristocratische geesten”.Zij was een regelmatig bezoeker van Schilderkundig Genootschap Pulchri Studio te Den Haag. De schilder, etser en lithograaf Andreas Schelfhout maakte zich bij haar populair door tijdens zijn bezoeken aan haar hof haar echtgenoot te parodiëren. Koningin Sophie was sinds 1871 beschermvrouw van de Algemeen Nederlandsche Vrouwenvereniging Arbeid Adelt van Betsy Perk en de Dierenbescherming. In 1873 stelde zij een prijs beschikbaar voor een loterij ten behoeve van de bouw van de Vondelkerk, toen deze na financiële tegenslagen was stilgelegd.

Toeval of herhaling van de geschiedenis?

Het gezin van Koningin Juliana en Prins Bernhard was een meisjesgezin, ze kregen 4 dochters: Beatrix, Irene, Margriet en Christina Het gezin van Koningin Beatrix en Prins Claus was een jongensgezin, ze kregen 3 zonen: Willem-Alexander, Johan Friso en Constantijn. Het gezin van Kroonprins Willem-Alexander en Prinses Máxima is weer een meisjesgezin. Ze hebben tot nu toe 3 meisjes: Amalia, Alexia en Ariane.

Ook ziet men dat er telkens tussen de troonopvolgers 29 jaar zit, behalve tussen Willem Alexander en zijn dochter Amalia. Wilhelmina is geboren op 31 augustus 1880; haar dochter Juliana wordt 29 jaar later op 30 april 1909 geboren. Weer 29 jaar later wordt op 31 januari 1938 Beatrix geboren en weer 29 jaar later haar zoon Willem Alexander op 27 april 1967. Dit gaat niet op voor zijn dochter Amalia, want dan zou zij in 1996 geboren moeten worden en Amalia is geboren op 7 december 2003.

De vlieghobby van de Oranjes:

Van Prins Bernhard en Prins Willem Alexander weten we dat ze hun vliegbrevet hebben en dat ze bij regelmaat hebben gevlogen. Minder bekend is dat Pieter van Vollenhoven in 1967 zijn vliegopleiding Klein Militair Brevet heeft gehaald op de vliegbasis Gilze Rijen. Of hij vaak en regelmatig vliegt, daar is weinig over bekend.

In 1941 - toen Prins Bernhard in Groot-Brittannië bij de Royal Air Force (RAF) werd opgeleid tot vlieger - was de Spitfire het standaard jachtvliegtuig van de RAF. In de zomer van 1940 had dit toestel, samen met de Hawker Hurricane, furore gemaakt tijdens de Slag om Engeland. Prins Bernhard heeft tijdens de oorlogsjaren diverse keren met een Spitfire gevlogen. Mede op zijn initiatief werd in juni 1943 een Nederlandse Spitfire-eenheid, het 322 (Dutch) Squadron, opgericht. Gedurende de oorlogsjaren was deze eenheid met de Spitfire uitgerust. Het 322 Squadron maakt als oudste eenheid nog steeds deel uit van de luchtmachtorganisatie. Momenteel is deze eenheid met de F-16 uitgerust, het jachtvliegtuig waarmee de Koninklijke Luchtmacht sinds 1979 opereert. Na het behalen van zijn vliegbrevet heeft de Prins meer dan 50 jaar zijn vliegvaardigheid onderhouden en bleef de vliegerij tot op zeer hoge leeftijd een van zijn grote passies. Bernhard wordt in Engeland hoofd van de Koninklijke Nederlandse Militaire Missie, behaald zijn militair vliegbrevet (de liefde voor het vliegen gaat nooit meer over) en krijgt de rang Honorary Air Commodore bij de Royal Air Force. De regering bevordert hem in 1942 tot schout-bij-nacht en generaal-majoor, in 1943 tot viceadmiraal en luitenant-generaal. Als bevelhebber van de Binnenlandse Strijdkrachten, een functie die hij vanaf 1944 bekleedt, oogst hij alom waardering. Winston Churchill schijnt ooit over hem te hebben gezegd: "Ik ken er één die echt van de oorlog heeft genoten, en dat is Bernhard." Met het overlijden van Zijne Koninklijke Hoogheid Prins Bernhard ( 1 december 2004) is een boegbeeld van de luchtmacht heengegaan. Zijn betekenis ligt niet alleen in het groot aantal vlieguren en het groot aantal verschillende typen waarop hij gevlogen heeft, maar ook in wat hij betekend heeft in de opbouwfase van de luchtmacht. Zo heeft de Prins in Engeland een grote rol gespeeld in het tot stand komen van een eerste Nederlandse luchtmachtsquadron in de R.A.F. Op 12 juni 1943 werd op de vliegbasis Woodvale het 322 Dutch Spitfire Squadron opgericht. Niet alleen bij 322 squadron, nu een F-16 squadron op Vliegbasis Leeuwarden, maar ook bij andere vliegende eenheden van de Koninklijke Luchtmacht bleef de Prins een regelmatige gast.

Tijdens de uitvaart van Prins Bernhard op 11 december 2004 brengen vier gevechtsvliegtuigen boven de Markt in Delft een militair eerbetoon aan de prins.

Prins Willem-Alexander vliegt ook erg graag. In 1985 behaalde hij het brevet privévlieger tweede klasse en in 1987 het vliegbewijs B-3op de vliegbasis van Eelde. In 1989 behaalde de Prins de aantekening op het beroepsbrevet die noodzakelijk is om zware meermotorige vliegtuigen te mogen vliegen. Tijdens zijn stage bij de Koninklijke Luchtmacht haalde hij het Groot Militair Brevet. Sinds 2001 heeft hij een B-1 brevet, het ATPL, (Airline Transport Pilot License). Dit heeft men nodig om grote verkeersvliegtuigen te mogen vliegen, wat het hoogste niveau is van piloot zijn. Een dergelijk brevet kan behaald worden na minstens 1500 vlieguren, 195 extra speciale vlieguren en intensieve theoriegedeelte. Na zijn afstuderen in 1993 behaalt de Prins het groot militair vliegbrevet bij het 334 Transportsquadron van de Koninklijke Luchtmacht. "Mijn fascinatie voor vliegen is ooit begonnen toen ik van mijn grootvader altijd in de cockpit mee mocht kijken en ik toen ben ik het zelf gaan doen. En ik vind het een heerlijke ontspanning voor mij. De enige plek waar ik zit zonder ministeriële verantwoordelijkheid, waar ik verantwoordelijk ben voor de veiligheid van het vliegtuig, van mezelf en van mijn passagiers. Het is een bezigheid waar je je totaal los kan koppelen van wat dan ook. Want je moet er honderd procent geconcentreerd zijn. Als ik een foute knop indruk, is er geen mens die dat recht zet."

In de zomervakantie van 1989 vliegt de prins als vrijwilliger voor de medische hulporganisatie Amref, ook wel bekend als de Flying Doctors. Hij beleeft daar de tijd van zijn leven. Aan deze prachtige tijd zou voortijdig een eind zijn gekomen toen zijn moeder een rapport onder ogen kreeg waarin vermeld stond hoe gevaarlijk de vliegomstandigheden in de binnenlanden van Afrika wel niet zijn. Dat weerhoudt Alexander er echter niet van om ook vorig jaar, tijdens een bezoek aan Amref/Flying Doctors, waarvan hij inmiddels het beschermheerschap heeft overgenomen van zijn prins Bernhard, weer zelf de stuurknuppel ter land te nemen.

Fotolinks Oranjes en vliegtuig:
Prins Bernhard stapt uit het vliegtuig - Bernhard in een Hurricane (1941) - Bernhard in de Spitfire cockpit - Bernhard verlaat de Dakota PH-PBA (1959) - Vliegende Hollander ( op de cover van een Luchtmacht tijdschrift) - Willem-Alexander en Máxima stappen uit de PH-KBX - Alexander als piloot - Amalia klimt het vliegtuig in

De anjer van Prins Bernhard:

De zilveren anjer:

Regent en bestuur van het Prins Bernhard Cultuurfonds hebben in 1950 de Zilveren Anjer ingesteld ter gelegenheid van de tiende herdenking van de zogeheten Anjerdag van 29 juni 1940 en het tienjarig jubileum van het op 10 augustus 1940 opgerichte fonds. De financiële basis van de onderscheiding werd gevormd door het legaat van wijlen geheim agent Thijs Taconis. De Zilveren Anjer werd tot aan het overlijden van Prins Bernhard in december 2004 elk jaar door de prins uitgereikt. Hare Majesteit de Koningin heeft deze taak van haar vader overgenomen. De Zilveren Anjer kan elk jaar aan maximaal vijf personen worden verleend. Alle voorwaarden die verbonden zijn aan een Koninklijke onderscheiding zijn ook van toepassing op de Zilveren Anjer. De Zilveren Anjer is een eerbetoon en geen prijs. Er is geen geldbedrag aan verbonden.

De Koningin reikt de zilveren Anjer uit zie foto: http://www.koninklijkhuis.nl/dsc?s=obj&c=getobject&objectid=25761&ext=image.jpg

De witte anjer

De in 2004 overleden Prins Bernhard en zijn witte anjers waren tot het einde onafscheidelijk. De Prins droeg sinds de jaren twintig van de vorige eeuw bij elke gelegenheid een witte anjer op de borst. Hij heeft vast niet vermoed welke symbolische betekenis de anjer in de tweede wereldoorlog zou krijgen. De Witte anjer is het symbool van het prins Bernhard Fonds. Dit is een cultureel fonds geworden na de bevrijding in 1945 met de prins als voorzitter. Het heeft 15 verschillende regionale afdelingen, de Anjerfondsen. Ieder jaar wordt er aan een aantal personen die bijzondere dingen hebben gedaan op het culturele vlak, als onderscheiding, de zilveren anjer toegekend. Tegenwoordig wordt door veteranen als symbool een witte anjer gedragen op de Nederlandse Veteranendag. Dit als eerbetoon naar Prins Bernhard.

Bij zijn afscheid van Soestdijk naar Noordeinde hadden bijna al zijn kleinkinderen een anjer op hun jasje. Zelfs op zijn kist lag een anjer

Nog een vorstelijke merkwaardigheid: Koning Willem II (1792-1849) die lang de hand schudde. Deze koning had de gewoonte hooggeplaatste zo lang de hand te schudden, dat deze werkelijke door elkaar geschud moet hebben gevoeld. (Keizer Frans Jozef van Oostenrijk, de man van Keizerin Sissy, schudde daarentegen nooit de hand. Hij gaf de voorkeur aan een lichte buiging dan aan een hand te geven)

Koninklijke memoiresschrijvers zijn o.a.: Frederik Hendrik (1584-1647), Prins van Oranje. Van hem zijn bekend “Memoires de Frederic Henri “ (1733) Wilhelmina (1880-1962), koningin der Nederlanden schreef: “Eenzaam maar niet alleen” in 1959

Verklaarde de Olympische Spelen voor geopend: Prins Hendrik (1876-1934), gemalin van Koningin Wilhelmina. Namens de Koningin werden de negende Olympische spelen op 28 juli 1928 in het Olympisch stadion van Amsterdam geopend door prins Hendrik.

(Met dank aan Anja , foto's: RVD, kunst.nl)