Na de huwelijksreis nam het prinselijk paar intrek in Kasteel Drakensteyn in Lage Vuursche, hoewel de prinses er natuurlijk al van 1963 woonde.
Inburgering en werkzaamheden
Prins Claus probeerde zo snel mogelijk meer vertrouwd te raken met de Nederlandse taal en de Nederlandse samenleving. Hij was zich zeer bewust van de tegenstand die vooral oudere mensen tegen hem hadden. In korte tijd lukte het hem om vrijwel accentloos Nederlands te spreken. Ook maakte hij met Prinses Beatrix oriëntatiereizen naar Suriname en de Nederlandse Antillen en brachten ze bezoeken aan vele andere landen en internationale organisaties. Verder kreeg hij zitting in de Raad van State.
Ook had Prins Claus in die periode diverse werkterreinen waarbij zijn aandacht uitging naar ontwikkelingssamenwerking. De kennis en ervaring uit zijn diplomatieke loopbaan kwamen hem hierbij goed van pas. Hij werd onder andere benoemd tot lid van de Nationale Adviesraad voor Ontwikkelingssamenwerking, lid van het Bureau van deze Raad,voorzitter van de Nationale Commissie voor de Ontwikkelingsstrategie 1970-1980, voorzitter van de Stichting Nederlandse Vrijwilligers en Bijzonder Adviseur van de minister voor Ontwikkelingssamenwerking. In deze functies bracht hij bezoeken aan India, Kenia, Sri Lanka, Tanzania en Zambia.
Drie zoons geboren
Uit zijn prille liefdesleven met Beatrix, werden in 1967, 1968 en 1969 drie zonen geboren; Willem-Alexander op 27 april 1967, Friso op 25 september 1968 en tot slot Prins Constantijn op 11 oktober 1969. Als een trotse vader sprak de prins iedere keer via een televisietoespraak het Nederlandse volk toe, en toonde hij zijn zoons kort na de geboorte aan de pers. Vele gelukkige gezinsjaren op Drakensteyn volgden. Ondanks hun drukke levens besteedden de prins en de prinses veel tijd aan de opvoeding van hun kinderen. Hoewel Prins Claus een eigen kantoorruimte in het Paleis aan het Lange Voorhout had, probeerde hij zoveel mogelijk vanuit Drakensteyn te doen, om vaak bij zijn kinderen te kunnen zijn. Ook toen de drie prinsjes naar de Nieuwe Baarnse kleuter – en lagere school gingen, probeerden Beatrix en Claus hen zoveel mogelijk zelf te brengen.
Een paar maanden na de geboorte van Willem-Alexander deed Prins Claus mee aan de Nijmeegse Vierdaagse. Op de laatste dag stond Prinses Beatrix met het vierdaagsekruisje klaar. Na de laatste meters van de vierde wandeldag, speldde ze het kruisje bij haar sportieve echtgenoot op. Later merkte Claus op dat dit de enige onderscheiding is waar hij werkelijke inspanning voor heeft moeten doen. In 2002 lag het vierdaagsekruisje tijdens de uitvaartdienst bij zijn kist.
Volgende keer het vervolg!
(Met dank aan Anja, foto’s: RVD)
ziet er weer prachtig uit.
BeantwoordenVerwijderenWeer een mooie log!
BeantwoordenVerwijderenMooie log! Ben benieuwd naar de volgende!
BeantwoordenVerwijderenWat een prachtige aflevering van de levensjaren van prins Claus, het blijven mooie foto's om hem in de vaderrol te zien!
BeantwoordenVerwijderen