Prins Claus (1926 – 2002) IV

In maart 1991 vierden Beatrix en Claus hun Zilveren huwelijk. Zo woonden ze samen met hun zonen, zus Margriet, Pieter van Vollenhoven, Juliana en Bernhard een voorstelling bij van het Nationaal Ballet.

Daarnaast werd ter gelegenheid van het huwelijksjubileum een interview afgenomen met Beatrix en Claus. Prins Claus ging ook in op de vraag over zijn depressies: “Nu is het goed, de ziekte is achter de rug maar het is niet iets als een beenbreuk die geheeld is en waar je niet meer naar om hoeft te kijken. Het is toch iets dat veel dieper gaat, wat invloed heeft op je hele persoonlijkheid en je uitzicht op je eigen functioneren. Je toekomst en alles wat met je positie in je gezin, in de samenleving samenhangt. Dus je bent nooit meer dezelfde die je was voor je ziekte.”

Slechts een paar maanden na het interview wordt Prins Claus opnieuw opgenomen vanwege depressiviteit. Het is dan juli 1991. De RVD berichtte tevens dat de prins naast klachten van depressieve aard ook leed aan de ziekte van Parkinson.



Eind juli 1991 vertrekt de Koningin met haar 2 jongste zonen naar Tavernelle. In de 2e week van augustus komt ook Prins Claus voor een paar dagen naar zijn gezin. Zijn representatieve taken werden overgenomen door de andere leden van het Koninklijk huis en hij verbleef het liefst als hij ‘thuis’ kwam op Kasteel Drakensteyn, waar hij ooit zijn gelukkigste jaren beleefde.

Zijn 65e verjaardag op 6 september 1991 vierde de prins thuis bij zijn gezin. Een paar weken later moet de prins voor het eerst verstek laten gaan bij Prinsjesdag. Ook vergezelt hij zijn vrouw niet bij het staatsbezoek aan Japan in oktober van dat jaar. In november verlaat de prins het ziekenhuis en wordt hij verder thuis behandeld. Gelukkig kon Prins Claus het de eerstvolgende vakantie (februari 1992) aan om mee te gaan op skivakantie naar Lech. Sinds lange tijd stond hij weer op de ski’s en vervulde hij vervolgens ook weer officiële taken. Duidelijk werd wel dat de prins nooit meer de oude werd. Zijn verkrampte manier van bewegen wekte bij veel mensen een gevoel van medelijden op. Ondanks alles wenste de prins niet aan zijn verantwoordelijkheden te onttrekken  Als Lid van het Algemeen Bestuur van de Stichting het Nationale Park de Hoge Veluwe te Apeldoorn was hij aanwezig tijdens de opening op 3 maart 1993 voor het publiek. Op 15 april 1994 opende de prins in het Limburgse Bruggenum ’s werelds grootste elektriciteitscentrale.

Hoewel de prins weer meer officiële taken verrichte en onder andere mee ging op staatsbezoek naar Indonesië (1995) ging zijn gezondheid achteruit. In 1996 overleed bovendien zijn moeder met wie hij een heel sterke band had. Gelukkig kon de prins de 60e verjaardag van zijn vrouw op 31 januari 1998 meevieren. De verjaardag werd groots gevierd met een feest in het Amsterdamse Muziektheater en op de verjaardag zelf in Paleis het Loo. ’s Avonds vond er een diner en bal plaats op het Koninklijk Paleis in Amsterdam. Een paar maanden later ondergaat de prins een prostaatoperatie wegens een kwaadaardig gezwel. De prins wordt geopereerd in Hamburg. Hij koos voor dit ziekenhuis omdat daar twee zussen van hem woonden en omdat hij de uroloog persoonlijk kende. Na een succesvolle operatie herstelde de prins al snel. Na bijna 3 weken verlaat hij het ziekenhuis, en in september was hij weer gewoon bij Prinsjesdag.

(Met dank aan Anja, Foto's: RVD)