PRINSJESDAG 2013

"De gevoelens van verbondenheid die mijn familie en ik hebben ervaren na het overlijden van mijn broer Friso, waren ons tot grote steun"

Voor het eerst in 126 jaar heeft er weer een Koning de Troonrede voorgelezen. Voordat het crisisverhaal op gang kwam, begon de Koning opvallend persoonlijk. Zo bedankte hij zijn moeder voor de afgelopen 33 jaar dat zij op de troon zat, sprak hij over de inhuldiging, en de gevoelens van verbondenheid die de familie heeft ontvangen na het overlijden van Prins Friso. Het groepje van aanwezige leden van het Koninklijk Huis was flink uitgedund met slechts vier personen, maar verder was het een traditionele Prinsjesdag zoals we die al jaren kennen.

Een paar minuten voor één stapten Prins Constantijn en Prinses Laurentien in de Gala Glas Berline, de koets waar ze andere jaren altijd samen met Prinses Margriet en Prof.mr. Pieter van Vollenhoven in zaten. Terwijl Prinses Laurentien in haar donkerblauwe japon (die ze ook tijdens de Koningsvaart op 30 april droeg) via het wiebelende uitklapbare trapje de koets betrad, viel er op hetzelfde moment persoonlijke post van de prinses bij RoyalfanVivian op de mat. Op het handgeschreven kaartje verklapte ze zelfs een – nog te verzwijgen – nieuwtje. Prins Constantijn droeg een jacquet met grijs vest. Voor het eerst sinds zijn aanwezigheid op Prinsjesdag droeg ook zijn broer dit. Door het neerleggen van zijn militaire functies sinds 30 april draagt de Koning alleen af en toe nog militaire uniformen bij militaire ceremonies. Op het uniform wat hij dan draagt zijn de epauletten die de rang aangeven vervangen door het embleem van het Koninklijk Distinctief. Maar als een staatshoofd op Prinsjesdag zal de Koning dus voortaan in pak verschijnen.

Foto: ©  PPE/Nieboer,  www.ppe-agency.com 

Samen met zijn vrouw, Koningin Máxima – die in een goudkleurige japon met pailletten van ontwerper Jan Taminiau – schitterde, verliet de Koning precies om 13.00 uur Paleis Noordeinde, muzikaal omlijst door het Wilhelmus. Ook onder de Gouden Koets was het houten bijzettrapje weggelaten, omdat de jongere generatie wat beter op de wiebelende trapjes van de koetsen kunnen klimmen, toch had de Koningin de arm van de lakei wel nodig. Om het helemaal ‘af’ te maken droeg de Koning op zijn jacquet het draaginsigne Ridder Militaire Willems-Orde en had de Koningin zichzelf gedecoreerd met Wilhelmina's Borneo set en een bijpassende hoed. Verder droeg ze het Ordelint en de Ster van het Grootkruis der Orde van de Nederlandse Leeuw.

Foto's: ©  Screenshots NOS

Foto's: ©  Adriana

Toen de stoet eenmaal op weg was, opende de voorzitter van de Eerste Kamer in de Ridderzaal de verenigde vergadering van de Staten-Generaal. Daarna werd gewacht op de Koninklijke gasten die via Noordeinde, Heulstraat, Kneuterdijk, Lange Voorhout, Toernooiveld, Lange Houtstraat en Plein  het Binnenhof op kwamen rijden.

Foto's: ©  Arnoud Schoor/Ministerie van Defensie

Foto's: ©  PPE/Nieboer,  www.ppe-agency.com 

Om tien voor half twee nam de Koning plaats op de troon met het spiksplinternieuwe monogram ‘W-A’. Op de neventroon zat voor het eerst ‘de vrouw van de Koning’. Dit is nog niet eerder in de geschiedenis voorgekomen, aangezien de Koningen I, II en III niet eens hun vrouwen meenamen toen zij een Troonrede gingen voordragen. Koning Willem-Alexander begon de Troonrede heel persoonlijk. Hij blikte terug op zijn inhuldiging als vorst, bedankte het Nederlandse volk voor de manier waarop de troonswisseling heeft plaatsgevonden, sprak respect uit voor de wijze waarop zijn moeder haar verantwoordelijkheden heeft waargemaakt en verwees zelfs naar het trieste verlies van zijn broer Prins Friso. “Nu ik mij vandaag voor het eerst op Prinsjesdag tot u mag richten, hecht ik eraan te zeggen dat u in uw Verenigde Vergadering van 30 april de aanzet heeft gegeven tot een hartverwarmende start van mijn koningschap. Het is een dag waaraan ik met grote dankbaarheid terugdenk. Die dankbaarheid betreft in de eerste plaats mijn moeder. Zij heeft zich 33 jaar lang met groot plichtsbesef, warmte en diep gevoelde betrokkenheid ingezet voor het Koninkrijk en al zijn inwoners, in goede en in slechte tijden. Zij blijft voor mij een belangrijke inspiratiebron. De gevoelens van verbondenheid die mijn familie en ik hebben ervaren na het overlijden van mijn broer Friso, waren ons tot grote steun. Wij zijn daarvoor zeer dankbaar. Op de dag van de inhuldiging heeft Nederland zich aan de wereld laten zien als een goed georganiseerd land, rijk aan talent. Het was ook een dag van tastbare eenheid en verbondenheid, tussen generaties en bevolkingsgroepen en tussen de verschillende delen van het Koninkrijk. Er is in onze samenleving veel dat een gezond vertrouwen in eigen kunnen rechtvaardigt. Het doet goed om dit, vlak voor de start van de viering van tweehonderd jaar Koninkrijk, te kunnen constateren.“

Foto's: ©  Screenshots NOS

In vergelijking met toenmalig Koningin Beatrix is de inleiding van de Troonrede bijzonder, omdat zij er nooit persoonlijke gebeurtenissen in betrok. Dit deed ze echter wel in haar kersttoespraken, die een staatshoofd dan ook volledig zelf schrijft. Duidelijk hoorbaar en helder sprak de Koning vervolgens de Leden van de Staten-Generaal toe, wat begon met de woorden dat de crisis in Nederland nog steeds voelbaar is, maar dat ons land ook weer perspectief heeft om uit die crisis te komen. “Sinds vijf jaar kampt Nederland met de economische crisis. De gevolgen worden steeds voelbaarder. De werkloosheid stijgt, het aantal faillissementen loopt op, huizen worden minder waard, pensioenen staan onder druk en de koopkracht blijft achter. Er zijn voorzichtige signalen dat het einde van de mondiale crisis in zicht is. Daarmee ontstaat ook voor ons land perspectief op herstel. Dat neemt niet weg dat de Nederlandse economie kampt met een aantal specifieke problemen van structurele aard, waaronder de schuldenlast van de overheid en huishoudens en de vermogenspositie van banken.” Naast de persoonlijke woorden voor zijn moeder sloot de koning de 17 minuten durende Troonrede (hier volledig terug te lezen) af met precies dezelfde woorden als Prinses Beatrix vorig jaar: “U mag zich in uw zware taak gesteund weten door het besef dat velen u wijsheid toewensen en met mij om kracht en Gods zegen voor u bidden. “ 

Rond kwart voor twee dronken Koning Willem-Alexander, Koningin Máxima, Prins Constantijn en Prinses Laurentien even wat in de Koninginnekamer om vervolgens via dezelfde route weer terug te rijden naar het paleis. Nadat het Koninklijk gezelschap weer in Paleis Noordeinde terugkeerde, stond het publiek zenuwachtig en ongeduldig te wachten tot de dranghekken verwijderd werden, om rennend elkaar te  verdringen en als eerste zichzelf tegen het paleishek te pletten. De nieuwe generatie verscheen  rond kwart over twee op het balkon om de mensen toe te zwaaien. Vooral de Koningin werd toegeschreeuwd met ‘Máxima!” maar gelukkig was er zo hier en daar ook nog ‘Leve de Koning’ te horen..

Foto: © Gera Nieland, http://haagsallerlei.nl/  

Foto's: © Screenshots en  PPE/Nieboer,  www.ppe-agency.com