Juliana's 1935

Na het overlijden van Koningin-moeder Emma en Prins Hendrik in 1934, verschenen Koningin Wilhelmina en Prinses Juliana steeds vaker samen in het openbaar. Samen maakten ze ook reizen naar het buitenland. Zo waren ze enkele dagen in Brussel om de wereldtentoonstelling te bezoeken. Toch had de 26-jarige Juliana ook nog veel eigen activiteiten.

 © screenshot 

In januari woonde Prinses Juliana samen met haar vriendinnen uit haar studententijd het zevende lustrum bij van de Vereniging voor Vrouwelijke Studenten Leiden (VVSL) Tussen alle oud-studentes met jaren ’20 hoedjes is Juliana maar nauwelijks te herkennen. Juliana liep, net als Wilhelmina, nog lang in het wit, maar niet altijd. Zo droeg ze bij de reünie van de studentenvereniging een donkere jas, en ook bij het stemmen wat ze op 17 april 1935 voor het eerst deed. Bij een bezoek aan Heemstede, later die maand, is zichtbaar duidelijk dat Koningin Wilhelmina nog trouw blijft aan witte rouwkleding. Echter in mei zijn beide dames weer in het wit. Ze bezochten enkele dagen Brussel vanwege de Wereldtentoonstelling. Het was de 23e universele wereldtentoonstelling en werd door het Bureau International des Expositions geclassificeerd als algemene tentoonstelling van de eerste categorie, een destijds gebruikte subcategorie van universele wereldtentoonstelling. Het thema was kolonisatie en de 50e verjaardag van de Kongo-Vrijstaat.

Koningin Wilhelmina en Prinses Juliana maakten tevens van de gelegenheid gebruik om een bezoek te brengen aan het graf van de in 1934 overleden Belgische Koning Albert. Ze legden een grote krans van 1100 crèmekleurige rozen neer. Ook ontmoetten ze het nieuwe Koningspaar: Koning Leopold (die kort na het overlijden van zijn vader Koning werd) en Koningin Astrid. “Wat een schat van een vrouw” zou Juliana na afloop hebben gezegd over de Koningin die ooit als prinses van Zweden geboren werd. Dat zij op haar 29e, slechts een paar maanden na die ontmoeting zou overlijden, kon toen nog niemand vermoeden. Koningin Astrid kwam om het leven bij een auto-ongeluk in het Zwitserse Küssnacht am Rigi. De Koning verloor, doordat de Koningin iets aanwees, de controle over de wagen. Nadat de auto van de weg was geraakt en tegen een boom was gebotst, werd de vorstin, die via de al geopende autodeur uit de auto wilde springen, uit de auto geslingerd. Ze viel hard tegen de boom. De auto schoot nog door tegen een andere boom en belandde daarna in het water. Door ernstig hoofdletsel was de Koningin op slag dood. Koning Leopold was vrijwel ongedeerd. Prinses Juliana kreeg het nieuws te horen in Schotland, waar ze samen met haar moeder in augustus op vakantie was. Slechts een maand voor het overlijden van Koningin Astrid, hadden Wilhelmina en Juliana ook de Belgische koningskinderen nog ontmoet. Josephine Charlotte, Boudewijn en Albert verbleven in Noordwijk om Nederlands te leren bij de Noordwijkse burgemeester en zijn vrouw. Gelukkig was er ook tijd voor ontspanning, en op 19 juli dus in het gezelschap van Koningin Wilhelmina en Prinses Juliana:

Foto: © RVD

Steeds vaker had Juliana in 1935 ook haar eigen verplichtingen. In mei vertegenwoordigde ze het ‘Koninklijk Huis’ op de eretribune bij de voetbalwedstrijd Nederland-Engeland in het Olympisch Stadion in Amsterdam. De aanwezigheid van de prinses zorgde helaas niet voor winst. Onder zeer slechte weersomstandigheden won Engeland met twee doelpunten. In haar vrije tijd kon men Juliana ook gewoon tegenkomen in de stad. Zo is er een foto waarop de winkelende Juliana spontaan een praatje maakt met een voorbijganger. In september opende Prinses Juliana het naar haar vernoemde Julianakanaal die een deel van het water van de Maas doorvoert. Tien jaar daarvoor, op 22 oktober 1925, kwam ze ook al naar dit gebied om symbolisch de eerste schop in de grond te steken. Na de openingshandeling voer Juliana met haar moeder op een schip van Maastricht naar Maasbracht. Diezelfde maand opende ze in Amsterdam de eerste Nederlandse opleidingschool voor blindegeleidehonden. De prinses werd begroet door de honden, die ze liefdevol aaide. Vervolgens bekeek ze een demonstratie van bekwaamheid van geleidehonden met behulp van een praktijkproef waarbij blinden door honden worden geleid langs en over diverse hindernissen en obstakels op een oefenterrein.

Een dag later was Juliana niet in beeld, maar wel voor iedereen te horen op de radio. Ze verzocht alle luisteraars om een donatie voor de laatste collecte die zou worden gehouden voor het Nationaal Crisiscomité. Haar sympathieke karakter kwam later dat jaar nogmaals tot uiting, toen ze een bezoek bracht aan de psychiatrische instelling ‘Het Apeldoornsche Bosch’ voor jeugdige patiënten.