De 6,5 maanden oude Ariane was net als haar zussen bij hun doop ook gekleed in de historische doopjurk van Brussels kant, die voor het eerst in 1880 gebruikt werd voor Prinses Wilhelmina. De dienst werd geleid ds. Deodaat van der Boon, predikant van de Dorpskerk in Wassenaar. Hij doopte in 2005 ook Alexia. De peters en meters van Ariane zijn: Erfgroothertog Guillaume van Luxemburg, Tijo Baron Collot d`Escury, Antoine Frilling, Valerie Delger en Inés Zorreguieta. In de Haagse Kloosterkerk was plaats voor zo'n 850 genodigden. De muzikale bijdrage aan de dienst werd verzorgd door Het Residentie Kamerkoor onder leiding van Jos Vermunt.
Het was de bedoeling dat de kinderen netjes aan de rand van het podium op de A kussentjes zouden zitten. Maar Graaf Claus had meer zin om er mee te gooien. Hij stal vanaf de eerste minuut de show en kreeg al snel zijn zus, zusje en nichtjes zover om ook mee te doen met het feestje.
Toen de ouders met de dopeling verzocht werden het podium te betreden, keken een paar nieuwsgierige gezichtjes aandachtig mee hoe de dominee samen met Prinses Amalia het doopvont vulde met water uit de Jordaan. “Dat is water Mammie” riep Alexia verbaasd.
Terwijl de zusjes en Claus toekeken hoe Ariane gedoopt werd, plukten Leonore en Zaria bloemen uit de bloemstukken om die vervolgens als ‘bos’ aan hun ouders aan te bieden. Alleen nichtje Luana zat braaf bij haar moeder op schoot. Terwijl zonnestralen op de doopvont vielen en de dominee het water over haar hoofd sprenkelde, moest Ariane hard huilen.
„Gezegend je mond, dat die lachen mag”, wenste de dominee haar toe. Daarna werd ze weer rustig. De peters en meters spraken vervolgens ook hun wens uit voor Prinses Ariane.
Toen het koor vervolgens weer begon te zingen, hielden alle kinderen de handen voor de oren, en uiteindelijk lagen Amalia, Alexia en Eloise zelfs languit op het podium onder de toga van de dominee te gluren. “Volgens mij is het zo langzamerhand kinderbedtijd” grapte hij. De prins en prinses, beide oma’s en opa Zorreguieta kwamen inmiddels niet meer bij van het lachen.
Oma Zorreguieta probeerde tijdens de dienst meerdere malen de jurkjes van haar kleindochters opnieuw te strikken, maar dat was tevergeefs omdat door al het rollen, hollen en gooien met kussens steeds de strik eruit ging. Tijdens het slotlied kreeg Prinses Amalia nogmaals de lachers op haar hand toen ze zogenaamd vanuit de liturgie de tekst van het koor meezong.
 |
| Foto: Jeroen van der Meyde/RVD |
Dit was een prachtige dag en ik vind het ook erg leuk om dit terug te zien, met al die koninklijke kinderen :)
BeantwoordenVerwijderenErg leuk gedaan en vooral leuk om weer eens terug te zien hoe vrolijk deze dienst was,net als destijds toen Constantijn werd gedoopt, dat Willem Alexander zijn autootjes uitdeelde en weer terug wilde hebben.
BeantwoordenVerwijderenEen mooie terugblik. Een doop die we niet zomaar snel zullen vergeten ;-)
BeantwoordenVerwijderen