Op 30 april werd dit keer geen bloemendefilé bij Paleis Soestdijk gehouden, maar een groot feest in de hoofdstad. Om drie uur stapten Juliana en Bernhard in de Crème Calèche voor een rijtoer door Amsterdam, gevolgd door een rijtuig waarin hun vier dochters zaten die, op Prinses Beatrix na, gekleed waren in blauwe mantels. Na een inspectie van de erewacht op de Dam ontving Koningin Juliana een boeket van lathyrus (haar lievelingsbloem) en Prins Bernhard ontving van een vierjarig meisje een witte anjer, die de prins gelijk lachend verwisselde met de anjer die hij al op zijn revers had.
 |
| Foto: Eric Koch/Nationaal Archief |
 |
| Foto: Harry Pot/Nationaal Archief |
Gespannen door zes paarden vertrok de Crème Calèche vervolgens door de hoofdstad. De route ging langs het Nationaal Monument, Rokin, Spui, Singel, Singelbrug, Koningsplein, Leidsestraat, Leidseplein, Leidsebosje (langs Vondelpark), Hobbemastraat, Museumplein, Museumstraat, Van Baerlestraat, Roelof Hartplein, J. M. Coenenstraat' Beethovenstraat, (links af) Bernard Zweerskade, (rechts af), Diepenbrockstraat, Wielingenstraat, RAI-gebouw, Scheldestraat, Churchill-laan, Victorieplein, Vrijheidslaan, Berlagebrug, Amstel, Tulpplein (links af), Hoge-sluis, Sarphatistraat, Frederiksplein, Utrechtsestraat, Rembrandtsplein, Reguliersbreestraat, Muntplein, Rokin en Dam.
Ook bij de Stadsschouwburg stond de rijstoet even stil waar het koor van de Nederlandse opera het bruidslied uit de opera ‘Lohengrin’ zong.
Aan het eind van de middag stapte het Koninklijk gezin aan boord van de Koningssloep.
 |
| Foto: Nationaal Archief |
Over de Amstel ging de tocht naar het Amstelhotel. Dit zou tot op heden ook de laatste keer zijn dat de sloep gebruikt is. Het is traditie dat de Koningssloep nooit onder een gesloten brug mag doorvaren, maar juist tijdens de viering van het zilveren huwelijk van Koningin Juliana en Prins Bernhard ging het mis. De ceintuurbaanbrug bleef dicht. Men was vergeten het tijdens de boottocht het zo te regelen dat ook die brug openging om de sloep te laten passeren. Op de brug stonden nu bovendien ook honderden mensen die niet meer konden worden weggestuurd, dus zat er niets anders op dan de standaard te strijken en onder de gesloten brug door te varen. Het Koninklijk paar zelf maakte zich er niet zo druk om. “Zoiets is mij nog nooit overkomen” riep Koningin Juliana toen zij weer voet aan wal zette bij het Amstelhotel. Tot slot verschenen Juliana en Bernhard op het balkon van Paleis op de Dam.
’s Avonds vond er in het Concertgebouw het ‘Feest der Verrassing’ plaats waarbij het Koninklijk gezin met een welkomstlied werd ontvangen. Koningin Juliana had zich voor deze gelegenheid getooid met de schitterende Stuart diadeem en de bijbehorende juwelen uit deze set.
 |
| Foto: Harry Pot/Nationaal Archief |
Na de overhandiging van de cadeaus werd er een programma gepresenteerd waaraan het Nederlands Dans Theater,
Georgette Hagedoorn, Paul Deen, Menno Grondsma en het Metropole Orkest meewerken. Ook werd de film “Het feest van Soestdijk" vertoond - een Polygoon productie met hoogtepunten uit en herinneringen aan de afgelopen kwarteeuw.
Pas tegen half één verlieten de Koninklijke gasten het Concertgebouw. “Het was een enig feest” aldus Koningin Juliana.
 |
| Foto: Nationaal Archief |
Toen alle gasten in de ochtend en middag gearriveerd waren en in het Amstelhotel verbleven, werd ondertussen het Koninklijk Paleis in gereedheid gebracht voor de feestavond gevolgd op het diner waar de Spiegelzaal van het Amstelhotel voor werd gebruikt. Het diner bestond uit kreeftenstaarten met groene mayonaise, bouillon met kervel, Parelhoen, Hazelnootaardappeltjes, gesouffleerd jubileumijs, petit fours en een koffie, cognac of likeurtje toe. “Heeft u mijn man soms gezien”? vroeg Koningin Juliana op een gegeven moment aan de kelner nadat zij kort daarvoor al haar kamer op de eerste verdieping van het hotel had verlaten en Prins Bernhard ook bij de trappen niet kon vinden. Ook in de hal kon Juliana haar man niet vinden. Een telefoontje van de kelner zorgde voor een wonder, want niet veel later verscheen Prins Bernhard vanuit het niets weer in de hal. Met een gezicht van ‘waar zat je nou’ pakte ze Bernhard’s arm om vervolgens met alle gasten in de hal van het hotel op de foto te gaan.
Alle 107 gasten die in het hotel hadden gedineerd namen vervolgens deel aan het bal in het Koninklijk Paleis. De burgerzaal, de troonzaal en de aangrenzende galerijen, waar het koud buffet was opgesteld, waren versierd met een bloemenschat ter waarde van f 35.000 die als geschenk was aangeboden door de Vereniging van Nederlandse Bloemisten. Niet minder dan 65 Amsterdamse bloemisten hebben twee dagen lang gewerkt aan de versiering. Zij voorzagen de 80 tafeltjes van boeketten en verwerkten 6000 anjers, 4000 rozen, 1000 amaryllis, 300 takken appelbloesem, 200 takken seringen, 150 takken kers, 3000 tulpen, 750 bloeiende irissen, 20 complete appelboompjes, 225 exotische planten, 225 bloeiende planten en 300 meter guirlandes van coniferen. De dansmuziek op dit galabal werd verzorgd door een ensemble uit het bekende radio-orkest 'De Zaaiers'. Als bijzondere attractie trad voor de vorstelijke gasten het zigeunerorkest van Ta Ta Miranda en zijn zonen op. Tot vèr na middernacht duurde het feest.
 |
| Foto: Jac de Nijs/Nationaal Archief |
Rond 16.00 uur vertrok het gezelschap weer terug naar Amsterdam waar tot slot ’s avonds nog een groot bruiloftsbal georganiseerd was op het passagiersschip ‘Oranje’. Behalve de vele Koninklijke gasten waren speciaal voor de prinsessen ook hun Leidse en Utrechtse studievrienden uitgenodigd.
Wat een geweldig, leuk verslagje heb je er weer van gemaakt.
BeantwoordenVerwijderenDank je! Ik voeg nog een paar foto's en screenshots toe want was ten tijde van de publicatie eigenlijk nog niet helemaal klaar.
Verwijderen